Gisterennacht dichtte de dag
waarom omdat het was
een dichtersdag
waarop ik dacht
aan hoe je rijgen moet
met woorden
als je wakker ligt
van beelden die je niet meer
los kunt rukken weg kunt vagen
uit kunt bannen
uit de nacht
je lacht mijn dromen weg en zwaait
niet los ben je te maken je zit
voor altijd aan me vast
zo zal ik altijd trachten dunne draadjes te doorbreken
waaraan de letters zijn geregen
ik zal niet slagen hoe ik bijt en knars ik zal
je niet
doorbreken
nooit kom je
los van mij te staan ©
Geen opmerkingen:
Een reactie posten